..ตรรกะ ไทยๆ ว่าด้วยการพัฒนา...บทความเฮอา..สาระไม่มี...^^
ได้อ่านสเตตัสน่าคิดอันหนึ่ง ที่ผู้เขียนรำพึงรำพันถึงวิถีชีวิตในอดีต สมัยบ้านริมคลอง ..ประมาณว่า อยากเล่นน้ำ น้ำในคลองก็ใส ว่ายน้ำเล่นได้ ไม่ต้องจ่ายค่าอะไร...อยากกินผลไม้ก็แค่เข้าไปในสวน เด็ดผลไม้กินได้ ไร้สารเคมี...อยากกินอะไรแปลกๆ ก็แค่รอเดี๋ยวมีคนพายเรือมาขาย ง่ายๆ สบายๆ ..แต่วิถีแบบนั้น มาตรฐานของสังคมสมัยนี้ กลายเป็นสิ่งที่ "ด้อยพัฒนา" ไปแล้ว...จริงๆ หรือ??...ถ้างั้น การพัฒนาที่เป็นมาตรฐานของผู้คนในปัจจุบันสมัย คืออะไร..ใช่แบบนี้รึเปล่า...
ตอนนี้ แม้บ้านใกล้คลอง อยากดื่มน้ำก็ต้องซื้อ ราคาไม่มากไม่มาย สิบบาทก็ขาย ..นี่คือการพัฒนา
ร้อนนักไปเที่ยวทะเล แต่หากอยากเก๋ เที่ยวทะเลต้องลงสระ...นี่คือการพัฒนา
สงกรานต์ถ้าอยากสรงน้ำพระ ต้องไปห้างนะจ๊ะ...นี่คือการพัฒนา
มีเงินต้องรีบซื้อรถ ไปไหนได้หมด ..นี่คือการพัฒนา
รถเล็กขับไป ก็ไม่เท่ อยากให้ใครๆเหล่ ..ก็ต้องรีบพัฒนา
บ้านมี ไว้ซุกหัวนอน ต้องซื้อต้องผ่อน ..นอนแล้วพัฒนา
ผ่อนมือถือ ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ผ่อนทุกอย่างหมด...นี่คือการพัฒนา
ว่างนักไม่รู้จะไปไหน ไปเดินห้างนั่นไง...นี่คือการพัฒนา
เดินห้างอย่าเสียโอกาส ของแบรนด์เนม ต้องไม่พลาด...นี่คือการพัฒนา
ห้างหรูเปิดใหม่ไฉไล..ไม่อยากเอ๊าท์ต้องรีบไป..นี่คือการพัฒนา
ร้านไหนว่าดีว่าดัง ฟังแล้วต้องรี่...เซลฟี่บอกโลก...นี่คือการพัฒนา
โทรศัพท์มีไว้ให้ถ่ายรูป..คุยกันก็ใช้นิ้วลูบๆ ...นี่คือการพัฒนา
ร้านอาหารดีๆ แพงๆ อยากกินก็ต้องแย่ง..นี่คือการพัฒนา
ของแพง อย่าบ่น อย่าด่า..เดี๋ยวจะกลายเป็นมนุษย์ป้า ..ไม่รู้จักพัฒนา.....^^
ปล. ...อ่านเอาเฮฮา...อย่ามาหาสาระ ...เพราะยังไม่พัฒนา...^^
